Sieć obszarów chronionych Natura 2000 powstała na skutek przyjęcia przez państwa Unii Europejskiej dwóch dyrektyw: tzw siedliskowej i ptasiej. |
Dyrektywa Siedliskowa (ang. Habitat Directive) - najważniejszy (obok Dyrektywy Ptasiej z 1979 r.) akt prawny w dziedzinie ochrony przyrody przyjęty przez państwa Unii Europejskiej w 1992 roku (92/43/EWG). Obie dyrektywy nakładają na państwa UE obowiązek ochrony i zachowania tych gatunków flory i fauny oraz ich siedlisk, które są ważne w Europie z punktu widzenia jej bioróżnorodności.
Dyrektywa Siedliskowa zawiera 6 załączników:
I. - wykaz siedlisk przyrodniczych,
II. - wykaz gatunków roślin i zwierząt wymagających ochrony w formie specjalnych obszarów ochrony (SOO),
III. - wykaz kryteriów wymaganych do powołania wyżej wymienionych obszarów,
IV. - wykaz roślin i zwierząt wymagających ochrony,
V. - wykaz taksonów, które można eksploatować na określonych warunkach
VI. - lista niedozwolonych środków chwytania, transportowania i zabijania zwierząt.
Na podstawie gatunków i siedlisk (zał. I i II) oraz kryteriów z zał. III Dyrektywy na terenie państw UE były i są tworzone Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk (SOOS), które wraz z Obszarami Specjalnej Ochrony Ptaków (OSOP) tworzą wspomnianą już sieć Natura 2000.
Wykaz motyli, które występują w Polsce, z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, których ochrona wymaga wyznaczenia specjalnych obszarów ochrony:
Większość gatunków wymienionych w niniejszym załączniku jest również wymieniona w Załączniku IV (oprócz Callimorpha quadripunctata i Euphydryas aurinia), zawierającym gatunki roślin i zwierząt ważnych dla wspólnoty, które wymagają ścisłej ochrony. Załącznik IV zawiera następujące gatunki motyli, które występują w Polsce: