Niepylak apollo stał się symbolem ginących owadów Europy. Pomimo objęcia go ochroną prawną już w 1952 roku, apollo w przeciągu kilkudziesięciu lat stanął na skraju wymarcia. |
Ochrona niepylaka apollo w Polsce wynika z przepisów prawa.
Pierwszym, polskim aktem prawnym chroniącym niepylaka było rozporządzenia Ministra Leśnictwa w sprawie wprowadzenia gatunkowej ochrony zwierząt z dnia 4 listopada 1952r. (Dz. U. nr 45, poz. 307). Obecnie apollo jest chroniony na mocy ustawy o ochronie przyrody z 2004 (Dz. U. 2004 Nr 92 poz. 880 z późn. zm.) oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. 2011 Nr 237 poz. 1419) (zobacz też: Gatunki chronione).
Jest on wymieniony z załączniku 1. rozporządzenia określającym listę zwierząt objętych ochroną ścisłą. Dodatkowo apollo został oznaczony jako gatunek wymagający ochrony czynnej. Na mocy tych przepisów, wobec niepylaka apollo obowiązują m.in. następujące zakazy:
Niepylak apollo został również wpisany do „Polskiej czerwonej księgi zwierząt”, w której został zakwalifikowany jako gatunek skrajnie narażony na wyginięcie (symbol CR - critically endangered).
Niepylaka apollo chroni prawo międzynarodowe.
Niepylak apollo jako pierwszy gatunek bezkręgowca znalazł się na liście Konwencji CITES – konwencji z 1973 r. o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (zwanej również Konwencją Waszyngtońską).
Wymienione obostrzenia prawne są sposobami ochrony biernej. W przypadku omawianego gatunku nie wpłynęły znacząco na wzrost jego liczebności. Nie zahamowały jego nielegalnych połowów, o czym świadczy gwałtownie zmniejszająca się liczba miejsc, w których występuje niepylak apollo.
Ochrona w ramach Dyrektywy Siedliskowej
Niepylak apollo widnieje w załączniku IV Dyrektywy Siedliskowej, zawierającym gatunki roślin i zwierząt ważnych dla wspólnoty, które wymagają ścisłej ochrony (zobacz też: Motyle chronione w ramach Natury 2000).