Oprócz ochrony biernej niepylaków prowadzone są działania polegające na ochronie czynnej. Przykładem takich praktyk są podejmowane w latach dziewięćdziesiątych XX wieku wysiłki mające na celu utrzymanie rodzimej populacji niepylaka w Pieninach. |
Dlaczego należy chronić niepylaka apollo?
Ochrona czynna w Polsce:
Istnienie pienińskich niepylaków zawdzięczamy przeprowadzonej w 1991 roku restytucji. Polegała ona na odłowieniu żyjących w naturze osobników oraz ich hodowli. Następnie wypuszczano ich potomstwo w miejscu występowania dziko żyjących krewnych. Dzięki tym działaniom możemy się cieszyć największą w Polsce, licząca kilkaset sztuk, pienińską populacją niepylaka.
Innym przykładem ochrony czynnej niepylaka apollo jest reintrodukcja. Polega ona na wypuszczeniu pochodzących z hodowli osobników, w miejscach, gdzie gatunek ten kiedyś występował, lecz został wytępiony. Warunkiem kluczowym dla powodzenia reintrodukcji jest obecność odpowiednich siedlisk. W przypadku niepylaka kluczowa jest obecność roślin pokarmowych.
W 1994 roku niepylak apollo został reintrodukowany w rezerwacie Kruczy Kamień koło Lubawki w Sudetach. Ze względu na ograniczoną pojemność siedliskową rezerwatu ostatecznie pozostawiono tam 50 zapłodnionych samic. W rezerwacie i na okolicznych łąkach istnieją dogodne warunki dla rozwoju gąsienic. Stąd nie dziwi duże zaangażowanie naukowców, którzy dokonują wszelkich starań aby tamtejsza populacja zadomowiła się na stałe. W kolejnych latach obserwowane były pojedyncze motyle, a także znacznie liczniejsze gąsienice tego gatunku. W okresie 1995-2005 populacja ta nie była uzupełniana osobnikami z hodowli. Pomimo niekorzystnych zmian ekosystemów Gór Kruczych, tereny te w dalszym ciągu pozostają atrakcyjne dla niepylaka apollo. Pozostały tam bowiem liczne stanowiska roślinności kserotermicznej z powszechnie występującym rozchodnikiem (zobacz też: Ochrona niepylaka w Europie).